عمل جراحی فیوژن

عمل جراحی فیوژن ( الحاق یا خشک کردن مهره ) یا دیسک مصنوعی کدام یک برای شما بهتر است ؟

وقتی که بیمار از کمردرد دائمی شکایت می کند که حداقل به مدت 6 ماه وجود دارد و به روش های درمانی تهاجمی محافظه کارانه ( غیر جراحی) پاسخ نمی دهد به طوری که درد شدید مانع از انجام فعالیت های روزانه وی شده باشد ، انجام عمل جراحی جهت برطرف شدن درد و بازگشت به زندگی عادی توصیه می شود . در این مقاله دو نوع از روش های جراحی قابل اجرا یعنی عمل جراحی فیوژن دیسک و دیسک مصنوعی (  ADR) شرح داده شده است . البته عمل جراحی دیسک مصنوعی با نام نخلیه کامل دیسک (  TDR) هم خوانده می شود .

فیوژن مهره های کمری

روش فیوژن یک روش قدیمی برای رفع درد و یا ناتوانی ناشی از بروز بیماری های دژنراتیو ( تحلیل برنده) مهره های کمری است . در این عمل یک اتصال یا پل استخوانی در بین سطح خارجی مهره در ناحیه دردناک ایجاد می شود تا از طریق بی حرکت کردن دیسک ، درد برطرف شود . روش های مختلفی برای انجام این عمل وجود دارد که هر یک فواید و عواقب خاص خود را دارند . تکنیک های جراحی شامل فیوژن در ناحیه جلو ، عقب یا هر دو قسمت دیسک است . ابزارهای به کاررفته در این عمل جراحی شامل کیج بین مهره ای و یا پیچ هایی است که در هنگام جوش دادن استخوان یک ساختار داخلیِ پشتیبان ایجاد  می کنند . گرافت استخوانی را می توان از بدن بیمار برداشت یا از استخوان مصنوعی جایگزین استفاده کرد . از اکستندرها هم استفاده می شود .  

عمل جراحی با استفاده از دیسک مصنوعی
    
جدیدترین روش جراحی برای درمان دیسک دردناک ناحیه کمر عمل جراحی با استفاده از دیسک مصنوعی است . جراحی ایمپلنت دیسک برای نخستین بار در اکتبر سال 2004 میلادی و سپس با تکنولوژی پیشرفته تر در آگوست 2006 میلادی انجام شد . با وجود دو تکنیک جراحی یاد شده ، اکنون عمل جراحی با استفاده از دیسک مصنوعی به عنوان یک روش قابل قبول در درمان کمر درد به شمار می رود .
در این جراحی ، دیسک معیوب تخلیه شده و درد برطرف می شود . حرکت کمر با استفاده از ایمپلنت که معمولا از جنس فلز است ( با یا بدون روکش پلاستیکی) تامین می شود . روش جراحی شباهت زیادی به استفاده از پروتز در جراحی مفاصل ران ، زانو و شانه دارد که بیش از 35 سال توسط جراحان ارتوپد جهت تامین حرکت مفاصل مبتلا به آرتروز و رفع درد ناشی از آن به کار رفته است . البته تفاوت اصلی این است که در این عمل جراحی فقط یکی از سه مفصل واقع در سطح مهره برداشته می شود در حالی که در عمل جراحی مفصل زانو یا ران کل مفصل تخلیه می شود .

عمل جراحی فیوژن یکی از جراحی های رایج به شمار می رود ولی بیماران مبتلا به کمر درد باید بدانند که همه آن ها شرایط لازم برای انجام این عمل را ندارند و این روش فقط برای درمان انواع خاصی از عارضه های دیسک مورد استفاده قرار می گیرد . در هنگام انتخاب روش جراحی فیوژن یا استفاده از دیسک مصنوعی لازمست که ملاحظاتی را در نظر گرفت ، به طور مثال در جراحی های فیوژن زائده قدامی و استفاده از دیسک مصنوعی  ،   زائده قدامی جراحی می شود یعنی خطرها و عوارض ناشی از این دو روش جراحی به یکدیگر شباهت دارند . نکته مهم این است که هر جراحی ملاحظات خاص خود را در بر دارد . از بیماران انتظار می رود که در مورد هر دو روش درمانی اطلاعات کافی کسب کرده و در هنگام انتخاب روش مناسب با پزشک خود مشورت کنند .

پیش از در نظر گرفتن ملاحظات جراحی، لازمست که بیماران مبتلا به کمر درد بدانند همه ی درد های ناحیه کمر با انجام عمل جراحی برطرف نمی شود . بی تاثیر بودن روش های غیر جراحی به این معنا نیست که روش جراحی انتخاب یا قدم بعدی در درمان و رفع درد در ناحیه کمر است . انجام تصویر سازی  تشدید مغناطیسی ( MRI) یا تصویر برداری با اشعه ایکس به جراح کمک می کند تا بتواند تصمیم گیری کند.  انجام روش های دقیق تر از جمله سی تی اسکن و تصویر برداری از دیسک با ماده حاجب    هم در هنگام تعیین نوع روش جراحی ، به روش فیوژن یا استفاده از دیسک مصنوعی کاربرد دارد . این مقاله مواردی که بیماران باید در هنگام انتخاب روش درمانی مورد توجه قرار دهند را شرح داده است .
جراحی فیوژن مهره های گردن

در جراحی فیوژن مهره های گردن ، اجزای آسیب دیده مهره ها در ناحیه گردن به یکدیگر جوش داده می شوند . به طور طبیعی بین هر مهره یک دیسک قرار گرفته است که به عنوان یک بالش عمل کرده و به حرکت بین دو مهره هم کمک می کند . در بیشتر موارد هنگامی عمل جراحی فیوژن دیسک گردن انجام می شود که دیسک عصب این ناحیه را تحت فشار قرار داده باشد (به نام هرنی دیسک معروفست) . فشرده شدن عصب سبب بروز التهاب عصب شده و به صورت درد ، سوزن سوزن شدن و بی حسی در نواحی گردن و دست ها ظاهر می گردد .

در مواردی هم تحلیل رفتن دیسک و مفاصل بین مهره ای در ناحیه گردن سبب بروز درد می شود . سایر موارد شامل درد ناشی از آسیب دیدگی اجزای مهره در ناحیه گردن یا انجام عمل جراحی قبلی است . در صورتی که درمان های محافظه کارانه و غیر جراحی نتواند درد بیمار را کنترل کند ، جراح ممکنست که عمل جراحی فیوژن را توصیه نماید . در این روش ، دیسک های بین یک یا چند مهره تخلیه شده و گرافت استخوانی برای خشک کردن مهره های مجاور مورد استفاده قرار می گیرد. در مواردی هم یک ابزار فلزی برای بیحرکت کردن و ثابت نگه داشتن ناحیه عمل به کار می رود تا گرافت استخوانی سفت بشود .

فیوژن مهره های گردنی انجام می شود تا :

• حرکت بین دو یا چند مهره را متوقف کند .
• حرکت اضافی بین مهره را متوقف کرده و درد را کاهش دهد 
• شکستگی های ناپایدار مهره های گردنی را ثابت کند 
• جهت تقویت یا حفظ راستای ستون فقرات در ناحیه گردن انجام می شود